---Anlatabilsem
yürek çırpıntılarımı
ateşini yakabilsem
avucumdaki
---- son sabahın
kollarında açsam
Yanlış insanlardaydı durak
yolcu taşımıyordu
ve hep ters yönde gidiyordu ayrılık..
kalbimin sol şeridi
kazazedeleri taşıyordu
yırtıp yırtıp atmak seni
bir gökdelenin 7. katından
ve yavaş yavaş seyretmek
yere ayak basışını
öyle göklerde gezmek değil başın
belki
parmak arasından bakacağız dünyaya
belki
sevecen yarınlar karşılamayacak bizi
belki
üzerimizden tren geçecek tüm hızıyla
Şehrime
kırmızı ayaklarıyla bastı
yalnızlık..
tercümesi olmayan
----------aşklara geldi.
Simetrik değil
aaasimetrik seviyorum seni
asi ve mertçe değil
rastgele..
söyle bana söyleee şimdi nerelerde
aykırı iklimlerde yoksunluğun tam ortasında
karşıkonulmaz hırçınlıklar
var artıkkk dudaklarındaaaaaa
aslında sen o değilsin
Aşk bir meydan savaşıydı
kim kazanırsa o yazacaktı adını
keçeli bir umutla kalkana.
bilmeyecekti hiçbir zaman
savaşların aşklara yataklık edemeyeceğini
İşte ardından gelen yok
Yarıda kalmayacak hiçbirşey
Ve tutulası olmayacak anılar
Ellerin kan gölü
Fırtınası dinmiş denizinin
Ve şimdi kimsesizsin
Elinde onlarca
--kırmızı ve yuvarlak
dört tane beyaz
--isimsiz gölge
birkaç mavi ağrı kesici
belki..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!