(Kadınım'a ithaf olunur)
Gözlerinden akan iki damla yaş
Derin izlerden yalnızca ona kalan
Nefes almak yavaşça bırakmak kadar kısa
Ardından dalınan uyku
Sanki uykusunda yeni bir umut varmış gibi
Her şey ilk günki kadar berrak
Gözümün önünde bir hayat
Gelecekten bir feryat
Kulak vermeli mi?
Ey Hak...
Bazen öyle deliriyorum ki
Ben bile kendimden ürküyorum
Hata yapmaktan korkuyorum
Ama gözüm kararıyor
Çılgın bir adım atmak istiyorum
Öyle bir adım ki;
Sensizliği asla düşünmemiştim, aklımdan bile geçirmemiştim
Eninde sonunda benim olacaksın demiştim, sanki seni parsellemiştim
Rahatlayıp gevşemiştim
Dipsiz bir kuyuya taş atıp beklemiştim
Aksine bakıp izlemiştim, sonunda ben de gerçeği görüp
Razı olup pes etmiştim.
Zorluyorum kendimi
Hafızamı zorluyorum
O yaşanmışlıklarımızı
Anımsamaya çalışıyorum
Sesini duymaya çalışıyorum
Geçtiğimiz yerlerde seni görmek istiyorum
Sen gideli epey olmuş…
Aslında bunu şimdi fark ediyor gibi görünsem de
Tam tamına 1825 gündür biliyorum.
Sayılar, ne kadar da bizimle iç içeler ama bir o kadar da değiller.
Acaba benimle olsaydın da yine bu sayıyı hesap ediyor olacakmıydım…
Çok merak ediyorum.
(Canım Kedim Efe'me)
Uyku saatimdeyim
Lütfen bana dokunmayın
Şirin pozlarıma aldanmayın
Sakın yaklaşmayın
İstediğim, çok severek yaptığım şeydir uyumak,
(Sayın Değerli Şair Zeki Akçalı'ya ithaf olunur)
adım atmak
içimde hissettiklerimi yansıtmak ve
anımı yakalayıp yaşamak
kabul etmek
itaat etmek
Sence her şeye sünger çekilebilir mi?
Tüm yaşanmışlıklar gözardı edilebilir mi?
Ruhumuz yeniden doğmuş gibi olabilir mi?
Sensiz bir ben var olabilir mi?
Eğer tüm bu sorulara yanıtın “evet”se
Neden hala seninleyim ki?
İçimde kaldı
Seni son bir kez daha görüp,
Sarıp sarmalamaktı tek isteğim dersem
Bana yanıt verir misin?
Biliyorum vermezsin
Her zaman ki gibi güçlü ve mağrur yapınla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!