Şule Ersöz Şiirleri - Şair Şule Ersöz

Güneşin doğuşu penceremde
Araladım perdelerimi
Biraz dalgın biraz ümitli
Tüm gece düşündüm durdum,
Perdeler açıldı,
Güneş doğdu gönlüme

İçinden negeliyorsa
Al kalemi eline
Yüreğime yaz
Anlat
Küçükken büyüdüğümü
Severken hüznü tanıdığımı

Yağdırsan da yıldızları gözlerime
Derme çatma gönül köşküme
İstemem
Bir mum yansın usul usul
Yeter bana
Ey gökyüzü

Canım canındadır
Ne gelir elimden
Uzaklardasın
Ne güne uyandık
Ne düşler gerçekleşti
Bir tanem

İlk aşkım babamı üzdüğünde
Düşmanımdın
Nasıhatlarından bunaldım
Korkuların anlamsız geldi...
Bu günü yaşarken hep geleceği
Konuştun bıktırdın..

Ne kadar
Acı çekse, bu beden
Ne kadar feryat etse de bu nefes
Ne kadar hüzünle kalsa da bu yürek
Sevdayı yaşarım
An be an içimde

Giderken gözüm arkada kalmaz
Yaşanmamışı yaşamadım özlemem
Çok üstüme yıkıldı duvarlar
Buzdan dağlar oldu insanlar
Dostlar yoktur karanlıklarda
Alıştım gün yüzünde çıkanlara

Buharlı cama çizilen
Kalp resimleri
Kalabalıkların yanlızı
İçinde büyüttüğün
Sevgini
Derin iç çekişlerindeki

Gözlerimde öncesi ve sonrası
Bu şehrin
Adım adım yürüdüğüm
Havasını soluduğum
Yamacında oturduğum.
GÖLCÜK

Uçarı görünümlü sevişmeyi bilmiyorsunda
Gördüğün o düş var ya
Seni istiyorum dediğin
Kendinden başkası oluyorsun hissiz
Sever görünmek niye
Uçarı görünümlü , sevmesini ögrensende