Şule Demirel Şiirleri - Şair Şule Demirel

Penceremden bakıyorum
Yakamozların arasından,
Soğuk bir rüzgarla elele
Geliyorsun
Hava soğuk
Üşüyorum

Repliğim tükenmek üzere artık
Bitiriyorum yaşam rolümü
Bu son sahneye çıkışım...

Alkışlarla karşılanacağım bir yere
Aşk cennetine son yolculuğum

Geçmişimde kalamazsın

Yoruldum ağlamaktan demiyorum
Çünkü ağlayan ben değilim ki...
Aşkım ağlıyor
Sevgim ağlıyor

Varlığında güldüğüm
Saatler
Yoksun ya
Gözyaşlarımda boğuldular

Aşkımı yudumladığım

Bak yağmur yağıyor yine
Aşkının vurduğu yüreğe
Yaktım duyularımı
Nefes almıyorum bile
Öylesine dalmışım ki...
Sendeyim yine,

Çıkar ayağından
Sandaletlerini
Seni sıkan ne varsa
At üzerinden
Uzan kumlara
Denizin

Yakamoz rengiydi gözlerin
Işıl ışıldı...
Öyle çığlık atıyordu ki
O bakışlar
Gel koynuma dercesine...
Aslında

Kanatlarım olsa
Her gece uçabilsem yanına
Terini silebilsem alnından
Gözlerine bakabilsem
Öpebilsem tenini
Koklaya koklaya

Keşke
Sana güldüğüm kadar
Kendime ağlamasaydım...

Keşke
Sana sarılmayı isterken

Ey Allah''ım! ! ! ! !
Sen değil misin ki kitaplarında insanları sevin diye emirler yağdıran...
Sevmedim mi?
Sen değil misin yalandan uzak durun diye gözümüzü korkutan...
Hep doğruyu söylemedim mi?
Güzel Allah''ım! ! ! !