Kızgın kumların alevi vurur siyah gözlerine genç kadının,
Çıplak ayakları savurur kumları havaya.
Ve o geçer dört nala atıyla,
Sıcak rüzgarın peşisıra...
Ay ışığı yolunu aydınlatır;
Sen gülmeyince yokum sanıyorum.
Hiç varolmadım sanki...
Sen gülmeyince herşeyi kaybetmek istiyorum.
Tüm soruları yanlış cevaplamak,
Tüm bildiklerimi unutmak,
Tüm kapıları kitleyin, anahtarlarını kaybedin.
Bir gölgeye aşıksın sen,
Bir görüntü,bir silüete....
Kalbin yaşanmamış bir aşka ağlıyor.
Gözlerindeki öfke hiç başlamamış bir savaşın yenilgisinden.
Ruhunu saran ateş varolmayan bir aşkın bedeli...
Titrer bedenin gecenin soğuk kucağında,
O siyah beyaz kediyi hatırladım,
Onu çizdiğin günü,
Ve bana bırakırken yüzündeki gülüşünü...
Ne çok tamamladık birbirimizi.
Ama değiştik artık..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!