Terk edilmiş bulutların özünde bekleşen nemli yarınların hazinesiyim.
Geleceğin çocukluğunda büyür güllerin. Unutulmuş yarala batar dikenler. Sinemi aklayan rüyaların seyrindeyim. Kendime bilmeceler soruyorum,sorular içinde sorulmamış soruların cevapsızlığı için.
-Belki sensizliğin cevabı bulunur. Belki bensizliği gamsız kılar.
Siyah-beyaz çiftlerin arasında bir renk seçtim, bir renkten kaçtım.
Bin bir zamanın baş ucunda omzun. Saçlarını okşuyor sevda yelim.
Gözlerine bakıyoruz bikri bakışlarla. Kalıyoruz öylece. Öylece kalışları taşıyor taş bağrım.
-Sessiz harflerin bildirisini okuyor adındaki ilk sesli harf.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim