Suların Sultanı Şiiri - Mehmet Talha Onuk

Hangi kapının önüne diz çöktün bir bak.
Hangi hayale kandın bunca zaman?
İstediğin tüm resimleri çizdim işte.
Hayaline boyandım; dolandım deliler gibi.
Şimdi kördüğüm sarmaşığı gibi,
Dolanmış bir ağaç gövdesine,
Kuru zamanlar bekliyorum
Bir kibrite kanmak için.
Bilirsin...
Yeşil gövdeme ateş değdi mi
Dumana boğulur her yer.
Ve sen...
Yine bilirsin bu şehri.
Daha kıvılcım düşmeden
Ne yangınlar çıkmıştır.
Suların sultanı, öyle akıtır ki kanını,
Bir bakışta aşık olursun.
Suların sultanı, öyle buhar olur uçar ki,
Toprak olur; sağanağına aşık olursun.
Ağlama öyle!
Senin de göğün sonsuzdur.
Olsa olsa
Yüzünde güller açan;
Gönlü gülistan bir çocuktur hayat.
Ağlama öyle!
Dar gelse de kainat.
Yaş sızıyor zamana gözlerinden.
Pas tutan bir çarkın gıcırtısı
Kulağımdan gitmiyor.
Belki hiç görülmemiş;
Duyulmamışım.
Gözümde ırak yerlerin hayali...
Bir kanat çırpımında belki...
Bir seslenişime, bin yankı gelecek gibi.
İçimde karabasan rüyalar;
Bir eli ağzımda; bir eli kulağımda.
Ne seslenir; ne duyarım.
Ah bir üstümden kalksa...
Koşar gelirim deliler gibi.