Ağaçlar yere eğilmiş bizi dinliyordu.
Hangimiz anlatıyordu hatırlamadım bile.
Dere yatağında sular gölgelerle geldi
Soluduğumuz havaya koca bir nem saldı
Duru kelimelerle
Müjdeci güvercinler gibi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta