Suların Dinginliği Gözlerinde

Yüzlerini eskitmeyi beceremediğim;deniz fenerleriydi,
Ben bir martı iken,yaşadığın şehrin kıyılarını gösteren...
Ellerini öptüğüm,Üsküdar vapurları!
Bana 'merhaba demişlerdi...
Halen hatırımdadır suda bıraktıkları izler;
Yorgun seyredişiyle gözlerimin,suların dinginliği adına...
Ve de dilleri balık kokan,balıkçı tayfasının ruhlarını andıran,
Bir tebessüm benden bebek tenine,boğaza karşı...
...
Oysa ardıma bırakılı;zamanın ricasıyla,hamallığını yaptığım,
Acı yaşanmışlıklar vardır,içimdeki çocuğun omuzlarında...
Ne bastırabiliyorumdur tütünümle;
Ne de geçebiliyorumdur kıyılarından,uğramadan,'boğaz' rakısıyla...
Üstelik hala karşımda duran,kentin kirli havasını saçlarına yedirmiş,
'Teni beni anlasın!' ümidiyle sarıldığım,bedenindir...
Sarıldığım yalın kıvrımların;-sarılmadığım- tutkusuz ellerin;
Belki gözlerimden ürktüğündendir,gidişinde,ardından kapanan...