Herkesin bir işemişliği vardır suya,
destur demeden...
Ve herkes içtiği bir suyla yıkamıştır ellerini
nasıl temiz olduğunu hiç düşünmeden..
Elbet herkes küfretmiştir bir şaire
bol kadınlı, bol erkekli, en âlâsından üstelik...
Asıl sebep, mürekkepli kalmış elleridir şairin.
Belki de suyun kirini görmüştür hep, daha içmeden...
Her şair, bir şekilde denemiştir suya yazmayı.
Su aslında bir nevi alınyazısı...
Pek az şairse çözebilmiştir, hezeyan ve gerçeğin
nasıl olup da suda birbirinden ayrıştığını...
O yüzden, ölmüş büyük bir şaire "pezevenk" diyen biri,
kendi annesini ve karısını da mutlaka düşünmelidir...
Kayıt Tarihi : 11.8.2014 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!