Sularda Akşam Şiiri - Zeki Uçar

Bugün yağan yağmur,
Beni de alıp götürdü;
Sararmış yapraklarla...
Son hatıralardı onlar,
Sonbahardan kalan,
Kimisi yıpranmış;
Kaybetmiş bir yanını kimisi,
Hasta bir ihtiyar gibi,
Solgun ve yalnızdı,
Akan sularda akşam.
Nereye varacağı belli değil,
Bu sarı hüzün,
Nerede, nasıl sona erecek,
Bu kederli zaman.
O gün bir garip his çöktü,
İçime akşam üstü,
Gölgesinden ürken balık gibi,
Akıp giden ömre dönüştü,
Yağmurla ürperen zaman.
Akşamın hüznü yine çöktü geceye,
Su ve akan zamandı,
Kirpiklerime yakalanan,
Sürüklense keşke hep,
Sellerle durgun sulara,
Ve beklese yapraklarla,
Yüzünde suyun...
Bu son mekan kafidir dese!
Dursa bütün saatler,
Çökmeden geceye hüzün.
Kör oldum sanki bu akşam üstü
Yanan ışıklar altında o an.
Ne suyu gördüm!
Ne yaprağı,
Ne zaman,
Bugün solan bir yalnızlıktı,
Sularda akşam...