Sulara Adını Yazdım, Sular Da Âlevlendi...

Acılar, ne denli büyük, ne denli vicdansız ve ne denli acımasızmış, seni sevenlere sormalı.
Seni, bu yüreğe sormalı...
...
Seni tanımadan ve seni sevmeden önce, bu denli dünya mecnunu değildim.
Dostlarım da vardı, arkadaşlarımda... Babam da vardı, beni doğuran elleri nasırlı, yüreği sancılı bir anam da...
Seni, tanıdıktan sonra unuttum herşeyi. Ve gözüm tanımadı kimseleri, görmedi gözlerim sevda yolunda onca yenik düşenleri...
...
.....
Acılar, anamın gözyaşlarından yadigâr bir semaye kalmış olsa da bana, bu semayeyi dağlarcasına büyüttüm. Sınır tanımadı sermayem, deryalarda yüzdürdüm.
Korsanları da el uzatamadı deryaların en uzağından, haramileri de göz dikemedi sermayeme acıya olan korkularından...
...
Acımın sebebi sendin.
Sen ki, sevmeyi de öğrenemedin, sedalanmayı da beceremedin... Sen, sevda âleminde sevilmeyi 'hak' etmemiş lânetli bir dünya meleğiydin...
...

Oysa, seni ne denli sevmişim, anlatamam...
Fırat mavisi gözlerine ne denli acılar çekmiş ve ne denli dünyama hiçe saymışım, yazmaya kalksam romanlarını, yine de anlatamam...
Nice zamanlarda kahretmişim anamdan doğduğuma ve nice anlarda geçmişim dünya varlığımdan, kimseleri inandıramam.
Ve senden gelen acılarla nice sermaye yaratmışım sevda çekenlere miras adına, 'sevda tairihine' yazdıramam...
...
.....
Senden gelen acılarla, sermayeler yarattım...
Şiirler yazdım acılı sevdalar adına, besteler yaptım şarkıların hüzzam makamına...
Ne şiirlerimi okuyanların gözyaşlarını silmeye yetişebildim ve ne de, hüzzam makamlı şarkılarımı dinleyenlerin sancılarını dindirebildim.
Çaresizdim ey Fırat gözlüm, çaresizdim...
Fırat mavisi gözlerine vurulmuşken amansız, Fırat gibi merhametsiz olduğunu bilemezdim yüreğini ey vicdansız!
Be hey, ey merhametsiz! ...
...

Öylesi acılar bahşettin ki yüreğime, sevda yüklü yüreğimde, seginin yolu şaştı. Öylesi acılar yükledin ki bu cüce bedenime, gecem nerde başlar ve gün ne zaman doğar bilemem. Feleğim şaştı...
Ne Kerem benim sana yandığım kadar Leylâ'ya yanmış ve ne de Ferhat benim gibi Şirin için yollar aşmıştı...
Bırakıp bir başına giderken beni, bu denli mecnun olmayacaktım bu yerlerde ve bu denli yaşam sarhoşu olmayacaktım ve bu denli yaşamayacaktım sersefil serseri...
...

Senden gelen acıları, Urfa-Harran'da oturup bir köşede, isot niyetine yoğursaydım çiğköftelere, inan ki yediğinde sen bile acıdan kudururdun ey Fırat gözlüm... Sen bile kudururdun...
...

Seni, mermere işlenmiş bir nakış gibi işlediğim yüreğimden çıkaramadım...
Yüreğime işlediğim adını, içimden söküp de atamadım.
Ve alıp gitsin de adını diye, sulara yazdım.
O sular ki, adını bile kabullenmedi... Adını yazdığım sular da, acıyla âlevlendi...

Mehmet Cemal SAYDAM
__________________________________________________________

Bu dizelerim, 'SEVDAMA MUM YAKTIM' adlı eserimde de yer almaktadır.