Çıkmaz Sokak Şiiri - Hasan Özçelik 2

Anlatayım ayrı ayrı,
Kimisinin yanık bağrı,
Bu şiir herkese çağrı,
Herkes bir yol tutmuş gayrı.

Göz açınca doğmuş derler,
Göz yumunca ölmüş derler,
Çalışmazsan uyuz, tembel,
Çok çalışsan salak derler.

Beşer cahil, her dem şaşar,
Sanır ki dağları aşar,
Yontma taş devrinde yaşar,
Sen sorsan çağ kapar, açar.

Akıllıyım dersen eğer,
Baykuşa bak, gözün oyar,
Cambaza bak, gözler boyar,
Seni geçmez pula sayar.

Söylesem dersiniz ayıp,
Bir baksan insanlık kayıp,
Çoğu insan değil, oyuk,
Koltuk sahibine büyük.

Analar oğluna yanar,
Oğlu aşıkına kanar,
Sonucunu herkes sorar,
Yağır başlı yara konar.

İşi bilenler ilgisiz,
İlgililerse bilgisiz,
Dersen suç olmaz delilsiz,
Sorun bu; dünya çaresiz.

Niçin O’cu, Bu’cu olduk,
Bu ülkeye zarar verdik,
Hakikati çok geç gördük,
Öğrendik, ne tedbir aldık.

Bulamadım bir yol emin,
Güvenilmez, kaygan zemin,
Sözü hançer, bana kemin,
Son hançeri yedim demin.

Prof.Dr. Hasan Özçelik
(22.07.2018, Isparta)