Güz soğukları yeni başlamıştı
Kara kış birden bastırdı
Duygular içe kapandı
Dağlara savruldu sevdam
Akşamın karanlığı günün aydınlığını alıverdi koynuna
El değmemiş dünyalara gidiyordum
Sıkıntılar nöbet tutuyordu akşamlarla
Ruhumun açtığı ateş beni vuruyordu.
Duramıyorum, koşuyorum derelere, taşlık derelere.
Derenin sularına dalıyorum,
Hayallerimi çekip çıkarıyorum,
Gözlerimle sırılsıklam.
Yamaçlardan inen pınar sularını içiyorum.
Dünyanın en güzel çiçeğini seviyorum.
Seni seviyorum seni.
Canım benim, özleminle yaşamak güzel,
Seninle ömrü yaşamak her andan özel.
Tuzu da sen biberi de sen,
Ölümüne istenen ölüm değil bil ki sen
Bu yakarışa ses verecek yalnızlık değil sen
Benimle yaşayacak zulüm değil sen
Gerçeklerin acı suyu derelerden geçmiyor
Suları bekledim ama boşuna,
Sular sevdanı getirmiyor…
Kayıt Tarihi : 23.5.2005 10:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!