_ ey kam
kendi kayığımı kendim çekerek
dingin sulardan aşağı nehre
mavi ve yeşil çalkantılarla akıyor hayatım apak köpüklerde
nereye varır bu yolculuğum şu taşı toprağı altın şehirde
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
