_ ey kam
kendi kayığımı kendim çekerek
dingin sulardan aşağı nehre
mavi ve yeşil çalkantılarla akıyor hayatım apak köpüklerde
nereye varır bu yolculuğum şu taşı toprağı altın şehirde
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
