Ne senden usandım ne bahçe bağdan
İsmini andıkça yanar gibiyim
Mevsimler değişti gönül çağımdan
Aktıkça durulmaz sular gibiyim
Açıldı dört yana boy saldı dalım
Yoruldum ben artık kalmadı halım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla