Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şimdilerde noktasız, virgülsüz şiir modası revaçta. Biz de zaman zaman buna uysak da, yerli yerine oturtulmuş virgülün, (noktalamaların) gösterdiği yolu, tadı böyle uygulama bana maalesef vermiyor. Zira nerede vurgu yapacağımın hesabını bana göre yapsam, yazara haksızlık etmiş olacağımı, yazara göre yapsam kendime haksızlık etmiş olacağımı düşünüyorum. Oysa düşüncem odur ki; okuyan sizin düşüncelerinizi şiirinizde görmeli ve sizin dünyanızı yorumlamalı. Onun için de noktalamalara, de-da-dahi, mi-mu-ki gibi eklere çok hassasiyet gösteriyorum.Şiir ayrıca böyle yazılınca daha anlaşılır oluyor ve daha rahat okunuyor. Yani şarkının nasıl prozodisi varsa, şiirin de prozodisini noktalama işaretleri yerine getiriyor. İfadesi ile ilk tenkidimi değil, hassasiyetlerimi anlatmak istiyorum. Gözlerinizden öperek ve tebriklerimle...Enver Özçağlayan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta