Yaşlılığın izleri nasıl da kendini gösteriyordu Aynadaki sanki ben değildim. Yüzümdeki çizgiler nasıl da belirginleşmişti. Yüzümdeki her bir çizgi, yaşadığım acıların, zamanın izleriydi sanki.
Kendi kendime:
’’ Zeynep, bu hallere düşecek kadın mıydı? ’’Dedim
Zaman ne kadar acımasızca yüzünde çizgileri oluşturmuş, saçlarına nasıl da akları düşürmüştü.
Upuzun ve gür saçlarım vardı bir zamanlar. Ama şimdi bembeyaz ve seyrekleşmiş saçlarıma bırakmıştı yerini.
Bir tek yüreğim değişmemişti. Yüreğime işlememişti zaman. Hâlâ sevgi dolu ne bir ak, ne de bir çizgi vardı…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta