Sular Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Bu gece seni dinledim sabahlara kadar
Bir yaşlı havuzun mermer fıskiyesinde,
Testekerlek bir ay altında.
Sular seni anlattı durdu,
Duru sular, körpe sular, kibar sular.
Yormadan, üzmeden anlatan
Ve anlattıkça
Ağlayan sular.
Sıcacık elleriyle uzandı yalnızlığıma
Bilcümle
Duygular.

Sulara yansımıştın tüm varlığınla,
Parlak bir lüleden yükseliyordun güzelliğin gibi,
Saçların gibi dökülüyordun ışıl ışıl.
Sular pırıltılarındı,
Sular ışıltılarındı,
Sular sesin olmuştu.
Hani sensiz olmanın hüznü vardı ya gönlümde
Kaybolmuştu.

Sular sularda sıçrıyordu serçeler gibi,
Sular ışığa sıçrıyordu,
Aya sıçrıyordu,
Damlalar seni anlatıyordu aralıksız.
Ne kemiklerimde sızı kalmıştı,
Ne yüreğimdeki hançer yarasının ağrısı,
Sular mutluydu, ay mutluydu, ben mutluydum
Kısacası.

Meğer ne de güzel anlatırmış seni bana sular,
Meğer ne de akıcı bir dille anlatırmış,
Ne de yormadan, üzmeden anlatırmış,
Tıpkı bir masal gibi; bir varmış, bir yokmuş,
Tıpkı bir masal gibi nakış nakış,
Örgü örgü, tel tel, sırma sırma, desen desen,
Seni bir de sulardan dinlerdik baş başa,
İstesen.

(KAVAKYELLERİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 75-76/100)