Sülale Boyu Yaşamak ve Ölüm Geleneği

şen öldüğünü duydum dedemin
sade yaşamıştı bildiğim kadarıyla
ilmi derinmiş oldukça babam söylerdi
ben ise bilmezdim o zamanlar nedir ilim
sadece sarığını severdim dedemin
onu cübbesiyle bir karlı dağa benzetirdim

babamsa bir saygı âbidesi
bir tevâzu bir güven ve sohbet hazinesi
'çaldılar ilmimizi cahil bıraktılar bizi' derdi
'bildiğin harflerimizi sildiler kitaplarımızdan..
sarık mı? .. ilim sarıkların kıvrımlarındaydı
yasakladılar'...
son nefes hariç kederliydi çok zaman
biliyorum tertemiz bir kalbi vardı
buydu belki ölürken onu tebessüme kavuşturan

artık sıra bendeydi bu başından belliydi
dedemden ve babamdan birşey kalmadı bana
ilim ve de marifet tevarüs etmedi de
yine de az şey değil onlardan bana kalan
iki ölüm hüznüydü küçük kalbimi yakan