Sükutun Sessizliği

Kızarmaz yüz bulmuşsun,ar damarın çatlamış;
Makama kapılırsın ha,namusun patlamış.

Hakkı unuttun tamam,halkı yeter kandırma;
Cüzdanını da doldurdun,hey ahmak,budala!

Gerçek İslam dini unutulmaya yüz tutmuş,
Cumhuriyet mi dedin? Dişi kırıp boğdurmuş!

Sararken gönülleri mazinin letafeti,
Şimdi ondan utanıp sıkıyorlar kementi.

Tanzimattan ziyade olmuşuz garba uşak,
Ne zillettir ki bir güruh...Tuzak üstüne tuzak.

Şarka noldu bilmem,hiç görmedim kımıldanır,
Kur'andan uzaklaşanın yüreği bağlanır.

Hıfz ki türab! Yarabbi ne unutkan milletiz.
Üstümüze bevl etseler cömert der geçeriz!

Dön artık aslına,kepaze olduk aleme,
Milletine zeval verme,yetiş istikbale...

Senin yaşın ki bindir çocuk gibi davranma,
Sağır olma,kulağı hakikate kapama.

Bırak da kurulsun tekrar mücahidin yolu,
Tehlil ile tekbir...Geliyor sükutun sonu! ..