Her suskunluk kucak dolusu söz saklar içinde.
Sözse yalnızlığın korkusu.
Bu susku hayra alamet değil.
Yıldızlar mı küstü gecelerine?
Kaç nehir boğulmakta sessizliğinin derinlerinde.
Sabrım sınavda Sevgilim.
Yılkılar tepişmekte beynimin orta yerinde.
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta