Sükutun Sesi Şiiri - Mustafa Şekerci

Her suskunluk kucak dolusu söz saklar içinde.
Sözse yalnızlığın korkusu.
Bu susku hayra alamet değil.
Yıldızlar mı küstü gecelerine?
Kaç nehir boğulmakta sessizliğinin derinlerinde.
Sabrım sınavda Sevgilim.
Yılkılar tepişmekte beynimin orta yerinde.
Bilmezsin sen
Tırpanlanmış kaç umut,
Kuytulara çekili kaç öksüz anı
İçimde dolaşır ömür yerine.

Bak işte
Gecenin cinnete gebe vakti.
Ve katledilmiş şiirlerin duvardaki kan izleri.

Suskular düşerken dilinden
Saçaktan süzülen yağmur gözlerin.
Kör bir bıçağın gölgesine saklanıp
Her seferinde irkilen
Ve sen dişlerini sıkarken kendi suskunluğunda
Çığlıklar kusuyor üstüne cümle âlem