Sükûtun sesi Şiiri - Hakkı Şener

Burası dünyanın hüzün bölgesi
Sıra selvilerin koyu gölgesi
Dinle ne söylüyor sükûtun sesi
Gör ki nice ibret var insanoğlu

Yayladan yaylaya konup göçersin
Ekinlerin başak verir biçersin
Kenarından ıslık çalar geçersin
Kalmadımı sende ar insanoğlu

Bir yanda kuzusu bir yanda ana
Küsler barışıklar yatar yanyana
Şurda bir gelin var elinde kına
Duvağına yağmış kar insanoğlu

Bura son duraktır her gelen iner
Damla damla yaşlar taşlara siner
Topraktan gelenler toprağa döner
Ne gül kalır ne de har insanoğlu

Ne seller tükendi ne deniz doldu
Nicesi ah edip saçını yoldu
Erişti son bahar goncalar soldu
Ne kaldı elinde kâr insanoğlu

Bu Hakkı'yı hakir gördün boşuna
Gücün vardı almak gitti hoşuna
Bak şimdi uzandın yalnız başına
Nasibine düştü zâr insanoğlu