Sükûtun Kanatlarında Taşınan Vahiy
Söz bittiğinde başlar vahyin soluğu,
Sükût, semânın eşiğinde secdeye varır.
Ne bir nida, ne bir çığlık gerek…
Yalnızca kalpten yükselen bir teslimiyet:
"Emrolunduğun gibi dosdoğru ol."
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta