eski bir şarkı çalıyor radyoda,
sen ve ben varız masada.
dökmüşüz kederleri cam bir bardağa, koymuşuz hüzünleri boş bir tabağa. zaman durmuş, kutsal bir anıt gibi şahit ikimize.
bir sen konuşuyorsun,
bir ben geçmiş günlerden,
anlatıyoruz olup biteni, büyük bir hevesle,
hani çok seviyordun beni ya,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta