Sükutu Hayal Şiiri - Figen Güler

HAYAL

Hayallerimden bir orman kurmuştum
Bir nehir gibi yatağımda durmuştum
Adını andığımda yağmur yağıyor içime
Her damla kırık hayalden doğmuş kelime

Sessiz duruyorum bir mezar taşı gibi
Üzerime kazınmış tek kelimeyle sanki
Dağılır bir bir anılar, her dokunuşunda
Sözlerim yankı gibi senin susuşunda

Kalbimde duyulan o son çan sesi
Masalın kahramanı olur kendisi
Sükutu hayalimden doğan yeni ben
Bulutların arasında kalmış hilalsin sen

Gölgem bile terk ediyor artık beni
Yüreğim devrilmeyi bekleyen sütun gibi
Üstünde yankılanır bir yılın sessizi
İnsanın küllerden örülür kendi mabedi