Sükûti Şiiri - Gürsel Gözütok Sükuti

Vakit geçti güneş aşmak üzere
Söyle gönlün neyi bekler Sükûti
Yığıldı damlalar taşmak üzere
Hangi derya çayı bekler Sükûti

Sanma ki gözünden dökülen yaştır
Düştüğün kalmakal yersiz telaştır
Umut dedikleri doğan güneştir
Neden gece ay’ı bekler Sükûti

Ne çare bilir ki söylesin tabip
Elin uzatmasa o yüce habip
İstersen paşa ol ister bir garip
Herkes o son suyu bekler Sükûti

Gün olur esrarlı kapı açılır
Ak karadan kara aktan seçilir
Üç metre bez üç parçaya biçilir
Sonra malûm kuyu bekler Sükûti

Orası karanlık orası zindan
Kapısı bacası yoktur bir yandan
Gerçek ibarettir işte o andan
Rahmet denen payı bekler Sükûti

SÜKÛTİ