Sensiz her geceme hüzün vuruyor.
Güneşsiz gönlüme yüzün vuruyor
Türküler öksüzdür sensiz sevdiğim.
Hüzzam nağmelerle sazın vuruyor.
Sensiz damarımda kurudu kanım
Zaman daralıyor, tükendi anım
Nefes alamamak ne acı şeydir.
Ruhum susuz kaldı, çıkıyor canım.
Sensizlik; yaşarken ölümü tatmak,
Ruhumu zevk için şeytana satmak,
İçinde birikmiş tüm intizarı
Dostundan sakınıp, yâda anlatmak…
Sensiz toprak ölü, bahar gelse ne?
Sensiz yürek çökmüş, yüzüm gülse ne?
Sen gitmişsin benden, gitsin ne varsa
Tüm kâinat başucumda kalsa ne?
Sensiz kalem bile küstü, yazmıyor.
Yüreğimde kelam sustu, yazmıyor.
Çöküyor üstüme dağ üstüne dağ.
Gönül kaybetti can dostu, yazmıyor!
Kayıt Tarihi : 24.3.2014 15:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!