Sükût ve aşk Şiiri - Şair Ahrazi

Şu gündüzün diline gece gibi düşmeden,
İki sabâh eyle de güneş seni dilesin.
Riyâ sana dolanıp huya mezâr eşmeden,
Son sözünü söyle de sükût neymiş bilesin
-***-
Sırlı gelen ilimler meydan okur âlime,
Nice âlim yarattı sabır diyen kelime,
Bâzı misâl gereği sırt çevirip kaleme,
Hâl yurdunu boyla da bin kitapla gelesin.
-***-
Toprak nişân verince güle lîsan ne gerek,
Açmış dalı boyunca lîsan rengim diyerek,
Ecel vakti başını yere doğru eğerek,
Gözden ırak ağla da her soluşta gülesin.
-***-
Ey ahrâzi niyetim eğer kulak sağırsa,
Duymaz olur sesini nefes onu çağırsa,
Bizden medet bekleyen dilin yükü ağırsa,
Bir kolaylık sağla da Aşk hepsini elesin.

*****
Not:3. Dörtlüğün son mısrasındaki mânâ; Gül solacağı vakit başını eğip toprağa tohumlarını döker,bir kez ağlaması onlarca kez gülmesine sebep olur.
4. dörtlüğün son mısrasındaki mânâ; Dilin yükünde Aşktan başka söz varsa sevginin azlığından kaynaklanır,bir kolaylık sağla da(aslında yergidir) bu şekilde sev.

*****