Sükut-u Yalnızlık Şiiri - Uğur Yanık

Susuyorsun..
Teğet geçiyor yüreğini mısralarım.
Pencerende gecenin ıslanmış yanakları,
Ve ellerinde üşümüş beyaz bir güvercin sımsıkı tutup hiç bırakmadığın.
Minicik ayaklarına sevdamızı bağlamışsın üstelik..
Anladım!
Galiba kanatları yok bizim yarınlarımızın..

Susuyorsun..
İlebebet nafile bütün konuşmalarım.
Bahçende cennetten kök salan gül tomurcukları,
Ve gözlerinde leylak rengi sükut-u yalnızlıklar susmaya doyamadığın.
Sevgimizi sebepsiz utangaçlıklarına gizlemişsin üstelik..
Anladım!
Galiba ihtimali yok bizim kavuşmalarımızın..

Keşke düşebilseydin yüreğimin peşine..
Her niyetlenişimde sensizliğe gidişlerime;
Bensizliğe 'sen' katabilseydin düşlerinde bari;
KEŞKE...

17 Aralık 2010