Sukût-u_leyl Şiiri - Bektaş Akbaş

Sustum
Sırtıma bir hançer saplandı,
Nasıl da acıdım,sancıdım.
Görmeliydin daralan ruhumu o an
Avuçlarıma aldığım yağmurları
Toprağa düşmeden uzattım sana
Gözlerin mi kördü!
Fark etmedin bile…

Git...
Şarkılar susmadan
Gece bitmeden
Gölgem sokağa düşmeden
Korkularım bir heyula gibi
Üstüme üstüme gelmeden
Git...

Durmayacak
Bu tortu,bu sessiz yığın
Ağırlığında meydanlarca yalnızlığım
O ölümsüz gülmelerin
Ve nedensiz yokluğun
Akıp gidecek damarda kan gibi
Arkamı döndüğümde çılgınca savrulan
Tufan gibi
Beyhude,çığlık çığlığa

Söz...
Bitecek mahşeri arzularım
Serhatta akıncılar duracak
Kuşatılmamış bir rüya kentinde
Gönderde bir bayrak gibi
Sana dalgalanacağım
Söz…

Sevme...
Anladım,sevmeyeceksin
Bilme beni,bilmeyeceksin
Nerde başladığımı,nerde durduğumu
Görme,
Görmeyeceksin

Bitsin bu sızı
Kırılsın aynalarda suretim
Kaynayan denizlerim
Titreyen ellerim tükensin
Ama dur,artık yeter
Kalmadı bende bir nefes dahi…

Bitsin bu sızı
Sustum,
Tamam.
Gideceksin anladım
Seni bekleyecek kadar
Affet! Bende kalamadım…

22.10.09