Sükut - u Hayal Şiiri - Hüseyin Özcan

küçükken küçük hayallerim vardı,
keşke hayallerim gibi küçük kalsaydım….
bir bisikletin pedalını çevirebilmek kadar,
toprakta bir kuyuya bir misketi düşürebilmek kadar,
bayram sabahlarında yeni bir çift ayakkabı giyebilmek kadar dı….
ben büyüdüm,hayallerim benden daha çok büyüdü,

zaman bir su gibi geçti,büyüdüm,
hırslarımdan duvar ördüm hayallerime,
bir kuşu kafeste tutar gibi hapsettim…
ki olmadık hevesler peşinden gidip te
sükut - u hayal olmasın….

şimdi görür gibiyim onu kafesin içinde,
çırpınır durur,çıkmak ister,özgürce uçmak ister,
ama bilirim giderse geri gelmez,
gelmez ve beni de peşinden perişan eder..
lakin bıktım usandım artık ve çok yoruldum….