Sömürüldü umut, kalmadı bitti,
Terketmez sandığım insanlar gitti,
Felek sanki beni kenara itti,
Nasıl gülsün yüzüm böyle olunca!
Yüzüne gülenler kazınca kuyu,
Paraya endeksli insanın huyu,
Darbe vurur teyze, amca ve dayı,
Anlarsın herkesi yalnız kalınca!
Hiç kimse gelmiyor bakarsın melül,
Bırakmazlar sana ne halı ne çul,
En verimli arı vermiyor oğul,
Çoğaltalım diye ele alınca!
Ne gardaşın kalır, ne eşin dostun,
Boşaltırlar için asarlar postun,
Hani bir zamanlar hep sendin üstün,
Böyle olur felek derdi salınca!
Dertli hayallerin saldı denize,
Hayat insanları getirir dize,
Ders alsak yaşanan yetiyor bize,
Kalsak hayal alemine dalınca!
Cafer AKSAY
Erdemli 19 Aralık 2017 Salı
Kayıt Tarihi : 3.12.2018 21:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatta yaşadığımız hayal kırıklıklarını kaleme almaya çalıştım.
![Cafer Aksay](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/03/sukut-u-hayal-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!