Sen, ayazın ortasında ısıtırsın ellerimi yeni doğan bir güneş gibi adeta
Umutlarım seni sayıklarken, önce kalbi yak sonra dumanlı kapaktan on adet al
Kurduğum hayallerin yolundaki engel sen, senin sağındaki yeşermiş yapraklar bugün yeterince soldu
Unuttuklarının yeri sağ değilmiş anladım ve, bir dumanla umutlarımın yeri sen kokulu soldu
Tükenirken nefesim ciğerlerimin sonbaharında, inan bu gece bu paket sondu
Umurumda değil kararsın dünya duygularımı hapsederken dumana bitsin rüya
Etik değil yazdığım hiçbir şey, umurumda da değil hayat, inan bu son tur
Felaketin tepesinden atlayacağım, sararmışsa iklim inan musondur
Kara kalem çalışmasından ibarettir gözlerimin rengi
Ağustosu ehlileştiren sonbaharsa bulamam ki dengin
Ruhlarımız buluşacaktır elbet aynı yerde fark etmez yani, ölsen de fakir ya da zengin
Kayıt Tarihi : 17.11.2012 20:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!