Sükut Sevdalar Şiiri - Erdem Gümüş 2

SÜKUT SEVDALAR

Yaylasında otlatır kınalı koç kuzular
Bir bakışa çarpıldım sevda gizdi çoban kız
Mevlam kime yâr yazdı niye içim sızılar
Beni de kat sürüne Mevla sezdi çoban kız

Bir yörük güzel sevdim adı gizli içimde
Haberin yok sevdiğim nerden nice bilesin
Kara sevda tavafım Kerem Ferhat biçimde
Zılgıt sürdüm yarama tabip bilmez çilesin

Selvi boylum fistanlım çifte ben al yanaklım
Dili bal gözü fettan hilal kaşlar değirmi
Sarmazsam ince beli bir ömür yan yan aklım
Ömür de var yer misin ecel gözde seğir mi

Uzaktan sevmelerle avuttum hep kendimi
Ya paslıydı kilidi ya da yaslıydı dilim
Sevdamın yağmur seli taşırırken bendimi
Cisil cisil sus yağdı hep lâl gönül mendilim

Sükut rüzgarlarıydı ilanı aşkda esen
Reddi sevda korkusu dalgalandı gönderde
Kından çıkmaz zülfükar susuluğu bir sen kesen
Vasıl olam vuslata bir cesaret gönder de

Yanar gezer mecnunum çölde serap düşlerim
Har düşer can evime kavrulur sahra özüm
Kurur damak dudağım lafi çiğner dişlerim
Seviyor musun diye sen söyle ahu gözüm

Tükendi nakdi ömrüm tek sermaye son nefes
Haydi durma gel desin ceylan gözlü bakışlar
Som altındır bülbüle gül dalından bir kafes
Yetti cana, ben bana gelin güvey akışlar

Kul Figani figanda söylemeden sezsene
Nasıl denir aşikar aşkı memnu hallerim
Girip de yüreğime gizli gizli gezsene
Bir duyan olur canan yıkılır hayallerim

KUL FİGANİ
İZMİT
28.01.2013