Giderek soğuyorum bu hayattan
Belli ki mevsimim kışa dönüyor
Sanki düşüyorum bu yağız attan
Gözümde ışıklar tek tek sönüyor
Yokluktan bir seda ben varım diyor
Anla ki var olan hiç yok olmuyor
Kimseler sarmasa dünyada seni
Yine bu toprak bağrına basıyor.
İncecik rüzgar ne güzel esiyor
Gerçekler hayallere karışıyor
Göz kapaklarımdan kalkarken perde
Mezar taşımda adım beliriyor.
Kayıt Tarihi : 19.1.2015 19:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Erden](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/19/sukut-mevsimi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!