Sükut Karanlığım Şiiri - Kübra Yurduseven

Adımlarının ardına gizleniyorum.
Saklıyorum en giz yanlarımı…
Ve sen daha gözünü ilk açtığında,
Aşk bulaşıyor kalbinin duvarlarına.
Hayatımın ipuçlarında arıyorum gölgeni,
Ellerimde bir hüzün kanatıyorum.
Belki bu son eylüldür acıyı yudumladığım,
Hazana yol verdim ardınca seni sakladım..
Şimdi sessiz bir düş kalıyor dudağımda,
Senli sözler bağışlıyorum intiharlarıma.
Bir uçurum büyütüyorum gözlerimde,
Ve her gece belki binlerce kez düşüyorum,
Kendimi bırakıp ardına içine düşünce, üşüyorum.
Toprak kokusu yakıyor boğazımı,
Senden sonra üstüme yağan yağmurda.
Gözlerim dökülüyor yanaklarıma,
Tüm çöl iklimlerim ıslanıyor.
Ne çare kurak kalıyor yüreğim,
Sesim kırılıyor bu boş vahada.
Adına yeminler sürdüğüm yari,
Öldürüyorum içimdeki sükut karanlığında….