Nice gönüller tanıdım acı ile olmuş tarumar
Nice hayatlar bildim ömrü berbat hep kumar
Nice güzellikler gördü gözüm kor ateşte yanar
Her gönül bir teselli teselli ise gönüller arar
Sitem dolmuş gözlerden akan her damla yaş
İnsanlarda her daim tatlı bir telaş
Kimi ufka yelken açmış kimi sevgiye muhtaç
Yaralanmış gönüller ne derman var ne ilaç
Susmuş kafeste bülbül o eski tadı yok
Sineye girmiş dert denen bin bir zehirli ok
Balıklar mahzun çiçekler yaslı kuşlar ise suskun
Sevgiler firar aşklar mahpus kalplerse küskün
Kapattık gönülleri kilit vurduk han eyledik ömrü
Nereye gidiyoruz bilinmez yolda yolcuyuz yolcu
Durak yok beklemek yok insan insana yabancı
Kimi entelektüel kimi laik kimi topyekûn dinci
Sükût ikrardan konuşmak yasak umutsa çoktan tükendi
Bilenle bilmeyen eş değer cahiller ulema ulema cahildendi
Heybemde azığım hile desise alan alsın bu sözden hisse
Boşa tükenen bir cümle nefese nefes sıhhatten sıhhat nebidendi
Kayıt Tarihi : 11.7.2010 22:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!