Sukut _ı Hayal Şiiri - Döndü Dülger

SUKUT_I HAYAL...
Dön demeden anlaşılmıyor mu yanıp tüttüğüm.
Gel demesem de belli olmuyor mu nefes ala ala öldüğüm?
Gözlerimden okunmuyor mu hüzne müebbet sürüldüğüm?

Oysa ki dağına kar yağsa ben burda tipiyi yaşıyordum.
Kalbine bir sızı uğrasa ben yerle bir oluyordum.
Sen dârâ düşünce ben yaz gününde buz kesiyordum.
Anlaşılan aynı değilmiş gönül muhabbetimiz,
Anlaşılan aynı değilmiş aşkı ağırlayış şeklimiz,
Aynı değilmiş birlikte çıktığımız sevda seferimiz.
Sen sevdim dedin tek tek kopardın papatyaları.
Ben sevdim dedim hayaline yüzümü sürdüm ağarttım saçlarımı.
Sen sevdim dedin kırıp döktün umutlarımı,
Ben sevdim dedim Can koydum uğruna kaybettim uykularımı.
Ben unuttum nefes almayı, unuttum yaşıyor olduğumu,
Yüreğimin atışını unuttum.
Ve ben sukut_ı hayalin göbeğinde göğsümden vuruldum.....
Döndü Dülger