Sükut Et Gönül Şiiri - Fahri Bulut

SÜKUT ET GÖNÜL
Bülbülden öteye figana yelme,
Virane bağlar da bağrını delme.
Bahar seli gibi, bulanık gelme,
Çekil bir köşeye, sükut et gönül.

Didenin yaşını akıt içine,
Dert seninle gider göçsen de Çine.
Aşk aşk diye yanmak, senin neyine,
Çekil bir köşeye, sükut et gönül.

Sararır yapraklar mevsim hazansa,
Bir kez bana ne de bu Cihan yansa.
Şeytanın sözüne cahiller kansa,
Çekil bir köşeye, sükut et gönül.

Senmişsin akıllı, senmişsin eke,
Aşk ta bile varsa hile ve şike.
Sen de eğil, bükül hep gitme dike,
Çekil bir köşeye, sükut et gönül.

Sanma ki cefayla, biter bu ömür.
Vücudun et, kemik değil ki demir,
Sağ yanın felç olsa, sol yanın kömür,
Çekil bir köşeye, sükut et gönül.

De ki Rızazade, huyun kurusun,
Billur pınarlardan, safsın, durursun?
Kırk hamam da yunan, şeyhten arısın?
Çekil bir köşeye, sükut et gönül.
18.10.2019
Fahri Bulut Rızazade