Beni bir çocuğun uçurtmasında,
Yoksulun tuğlası kırık çatısında,
Zenginin verandasında.
Beni ihtişamlı saraylarda,
Görkemli kapılarda,
barlarda dükkanlarda.
ne bu can kalır canan, yokluğunda
canım canansız ruhtur şu diyarda
yoksula sordum "canan nerede?"
dedi ki elim yırtılmış cebimde..
etme canan, gitme canan ne olursun!
canın benim canımdır bir olursun..
otur nihan karşıma yine
bakıyorum da sana bir şöyle
aşığım her zerrene
en çok da göz çehrene.
bana suretinin her çizgisidir agâh olan.
hakikatin ta kendisi, nihan'ım yek deva'm,
mevlana eyledin beni edemezdim iki kelam.
dedim ki benim canım değil canözüm odur, eskimiş ve yitmişim bir dermanım odur.
fayda yok artık yalnızlığımdan da
yalnızlığım da bir başına
kedilerim kaçtı
kazaklarım söküldü
sularım kesildi
perdelerim soldu
sen gelirdin vakit sabah
gönlüme bir kuş konardı
anlat derdim
yeşil paltosunu anlat
gökyüzünden çalma pantolonunu
siyah saçlarını anlat.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!