Sükut Akşamları 1 Şiiri - Yağmur Tunalı

Görmüş ıstırabı bin türlü güvercinim!
Sükut inivermiş şu çınar gövdesine...
Halbuki suların şarkısı şırıl şırıl,
Gülmek kadar, hatta ağlamak kadar güzel!
Gel gör beyazlara süzülen kanatların,
Sevgili baharı kışa sunmuş ne çare!
Kapılar bu akşam sürgülü güvercinim!

Meğer akşamları bölecekmiş bu yollar!
Dağ dağ inecekmiş kan gölü güvercinim!
Renkler solacakmış özleyişin kolunda,
Seni gökyüzünde kandiller saracakmış:
Sağnaklar indiren yüreğinde bu matem!
Ne kadar ağırmış küçük başında hüzün:
Kaç zamandır yüzün örtülü güvercinim!

Sorular içinde ayaz gibi bu akşam!
Sorsam bilir misin unutulmuş baharı?
Nerede bıraktın o tülü güvercinim?
Geceye sunduğum şiirler uçta sana!
Nerde son kucağı kim bilir bunca "ah"ın?
Bir şehrin olmalı güllerde gülümseyen:
Sevgi dantel dantel örtülü güvercinim!

Nazlı uçuşlara bağladığın bir gönül,
Boynu bükük gider arzulara bu akşam.
İnsanlar dökülür göğsüne sokakların:
Orada sancımız gömülü güvercinim!
Bu manzara yalnız ağıt hissi verse de;
Sen yine bu akşam baharı söyle bana:
Nasıldı kızaran son gülü güvercinim?