Tam çivisi çıkmıştı ki yüreğimin sen geldin..
Hiç olmadığı kadar beklemiyordum,
belkide heyecanımı yitirdim
Sokak çocuğunun zifiri karanlıkta yürümesi gibiydi sevmelerim,
görmüyor, hissetmiyor, bilmiyordum.
Sokak lambalarının kaldırımlara düşürdüğü hayat gibi sen düştün yüreğime.
Karanlıktan kör olan gözlerim bebeklerini düşürdü kaderime.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta