Bahanelerin hükmü sarkıyor dillerden.
Hem ölü hem de yaralı var içimde.
Acıya yazgılı bir kalbin
Prangalara mahkum suskun sahibiyim.
İçim çıkıp gitmek için hazırkıta beklemekte.
Gözlerim yapraklarını yitirmiş iki çift kırık dal...
Rüzgar savurduğunda saçlarımı
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta