Ramazan Dağdelen - Sükut Şiiri - Antoloj ...

Sükut gecenin en cansız anını anlamıyla dolduruyordu
Manasının derinleştiği bu anı çığlıklar özünden koparamıyor
Onun ruh dünyasına bir hançer yarası açamıyordu
Sükut en dirençli zamanındaydı
Taht onundu
Her canlı uyurken o uyanık kalmış arkadaşlarına ibretli sohbetinden idrakli beyinlere terapi yapıyordu
Bazen dilin anlatamadığı şeyleri gözler mimikler anlatır ya o da meramını en güzel hasletiyle kalplere sunuyordu