_Sükût Şiiri - Emel Bulutlu

Sükût et ey gönlüm,
Zaman hazan zamanı,
Topladın ya zamansız hasadını,
Şimdi ellerinde sadece hüzün…

Sükûta düştün ey gönlüm,
-düşürüldün-
Şimdi ağlasın gözlerin,
Pınarlardan çağlayan sular kıskansın seni,
Büyüsün içinde uzayıp giden ölüm sessizliği…

Ve kimse anlamasın olanı biteni,
Semaya kaldır ellerini,
Derdini sadece O (cc) ’na dök,
Bilmesin gerisi…

Gecelerde herkes uykudayken,
Gönlüm uykusuz kalsın,
Sen masumsun yeşil (!) ,
Suçlu ayağa kalksın…

16.09.09