Sabır benim ekmeğim, suyum hatta nefesim.
Sabredip susuyorum, yoksa çıkardı sesim.
“Sen” derdim, “sen ki zalim, yetmedi mi ettiğin;
Sever gibi yanaşıp, söver gibi gittiğin? ”
Ve derdim ki “kalbinin dili var lâkin yalan;
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta