Ağlayarak ayrıldım ruh âleminden
Bir nefeslik rüyaya attın beni
Her hücremde sen varsın,
Bir nefesle uzattın beni.
Ağlıyordum gözümü açtığımda
Dokunsalar çenem titriyordu korkudan
Işıklar çok fazlaydı, bakamıyordum
Haberim yoktu sıcaktan soğuktan.
Yürümeyi öğrendim düşe kalka
Karıştırdım evde her yeri
İyiyi kötüyü tanıdım
Tuzu, şekeri, biberi.
Koştum dolu, boş sokaklarda
Gökyüzüne, yıldızlara baktım
Güya büyüyünce
Bir ara onlara uğrayacaktım.
Yürüdüm bir bilinmez yolda
Dikenler, çalılar gördüm
Yokuşlar tırmandım, yarlardan indim
Ağlayanla ağladım, gülenle güldüm.
Sonra çiçeklerde seni gördüm
Bazen kelebek, bazen arıydın
Topraktan çıkan renktin
Hayatın balıydın.
Beş vakit adını duydum
Tüylerim diken diken
Ölüme yaklaştıran her nefeste
Sevdan oldu yüreğime dikilen.
Şükrettim büyüklüğün karşısında
Seni sevenlerden ettin
Bir de bana gurur duyduğum
Türklüğümü verdin.
Şükürler olsun.
Turgut UzduKayıt Tarihi : 7.11.2008 19:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgut Uzdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/07/sukurler-olsun-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!