etinize
gömüldüğünde
neşter;
yanınız
olmalıydı
yerimiz.
el yerine mi kondu
dost yüreklerimiz
ki;
kesilip biçileceğinizi
gizlediniz.
oysa
elinizi tutabilmeliydik
mendilimizde
iz bırakmalıydı
tuzlu teriniz.
baş ucunuzda
az ötenizde
bekleyebilmekti
dileğimiz
istemediniz...!
tanrım
bir daha yaşatmasın
iyileşmelere olsun yolunuz
ve daima gülsün gözleriniz.
şimdi
sağlık dilekleriyle
taşıyor olsa da
içimiz
varlığınızdan
yoksun
bize dönüşünüzü
beklemedeyiz.
uyku yok artık
ta ki
bize
ulaşana kadar
o gülümseyen sesiniz
ve tenimize
değene kadar
sımsıcak nefesiniz
uzağınızda
eksikliyiz.
22/02/2005..... Geçmiş olsun bebeğim.
Mine ÖzdemirtaşKayıt Tarihi : 22.2.2005 17:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mine Özdemirtaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/22/sukurler-olsun-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!